Op de foodbijlage van de Guardian schrijft Jay Rayner over truffels. Elke keer als hij een gerecht bestelt met dit exclusieve product, is dat voor zijn vrouw het moment om er grappen over te maken. Overrated, die truffels en verwijst hem fijntjes naar het sprookje De Nieuwe Kleren van de Keizer. Hij stelt zichzelf de vraag: zijn ze de prijs (zo’n € 150 per 100 gram) waard, met andere woorden ligt de prijs hoger dan zijn eigenlijke waarde?
De truffel is een zeldzame paddenstoel die net onder de aarde gevonden wordt. In de bossen wordt er met speciaal daarvoor getrainde honden naar gezocht. De truffel is een goed voorbeeld dat voedsel, net als veel andere producten, statusgevoelig is. Je bent wat je eet.
Wil je tot de hogere sociale klasse behoren, dan wordt er voor dure producten gekozen. De smaak van truffel of kreeft is niet het overtuigende argument maar exclusiviteit. Daarmee laat je zien dat je het kan betalen en op deze manier kan je je onderscheiden en je status bepalen.
Het is de foodaddict, wanneer hij vertelt over zijn ervaring op het moment dat hij truffel at (“zo’n intense aardse smaak”), niet te doen om met rijkdom te pronken. Hij wil waardering voor zijn verfijnde smaak.
De prijs van sommige producten ligt door hun status enorm hoog. Toch kun je als foodlover de smaak van exclusief voedsel ervaren en zelf bepalen of het overrated is, zonder blut te raken. Dat is mogelijk door rekening te houden met de volgende regels.
Ten eerste: ervaar het product in het land van herkomst. Hier is de smaak nog puur. Zonder bewerking om export mogelijk te maken. Niet alleen is de smaak beter, het is meestal ook minder duur. Zo at ik mijn eerste kreeft in Boston en truffel in Italië. Nog een ander voordeel die ik zelf ervaar: ik doe inspiratie op hoe de vis, de paddestoel wordt bereidt.
De tweede regel: wees er van bewust wáár je dat exclusieve product koopt. Eigenlijk is het geen verrassing dat wanneer je naar een delicatessenzaak gaat, je de hoofdprijs betaalt. Waarom confit de canard aanschaffen in luxe geschenkverpakking als je ze op de lokale markt kan krijgen of in de hypermarché (velen hebben zelfs een aparte schap met lokale producten, die echt lokaal zijn geproduceerd).
En als je toch op de markt bent, voor dat schap in hypermarché staat, kijk dan even verder. Er staan ook bijzondere producten van het land, de regio die geen fortuin kosten maar wel speciaal zijn en iets vertellen over het land.
Culinair blijf ik ontdekken maar ik wil daar geen upmarket prijzen voor betalen.
Ik haal ze dus alleen in het land van herkomst en van de markt. En dan nog kan het behoorlijk tegenvallen: truffels in Périgord, bijvoorbeeld. Ze blijven duur, waar je ook zoekt.
Courgette En Communicatie 
3 gedachten over “Het probleem met overgewaardeerd voedsel”