Onlangs kwam ik thuis met een nieuw kookboek. Het is een groot gevaar om op een zaterdagmiddag door de stad te wandelen en langs de boekhandel te lopen. Zodra ik binnen ben, loop ik gelijk door naar de kookboekenafdeling om te zien welke nieuwe titels er liggen. Daarna naar de ramsj afdeling: regelmatig tref ik hier goede titels aan voor een hele fijne prijs. En ook deze keer kon ik de verleiding niet weerstaan. Nu ik thuis ben, kijk naar de boekenkast waar de andere culinaire boeken staan en zie dat er nauwelijks ruimte is voor mijn nieuwe aanwinst. Ik begon mijzelf af te vragen: waarom blijf ik kookboeken kopen?
Keuzes maken
Het is niet dat ik niet selectief ben. Bij de aankoop hanteer ik zekere criteria. Kookboeken “geschreven” door bekende Nederlanders, ik begrijp niet wat ik er mee moet. Zo heeft Paul de Leeuw onlangs een kookboek gelanceerd. Ik wist überhaupt niet dat deze televisieman koken kan. Volgens Bol zijn de best verkopende kookboeken in Nederland titels die te maken hebben met een dieet. Deze sla ik gelijk over. Wat ook goed in de markt ligt, zijn boeken die gaan over de culinaire rijkdom van Italië. Planken vol zijn er geschreven over La vita è bella, de cucina della mamma en de aantrekkingskracht van eenvoudige/eerlijke keuken zoals in Toscane. Inmiddels heb ik voldoende kookboeken over de Italiaanse keuken en komen nieuwe titels nauwelijks nog in aanmerking. Kookboeken die gaan voor de grote getallen als 300 recepten met vis of 100 recepten met de staafmixer koop ik ook niet. Ondanks mijn selectiecriteria blijft mijn verzameling kookboeken toenemen.
Droom niet weg bij mooi gefotografeerde gerechten
Het aantal kookboeken dat jaarlijks verschijnt, lijkt niet af te nemen. Waarom blijven uitgeverijen met nieuwe culinaire boeken komen over de bekende onderwerpen? Kookboeken zijn een ideaal cadeau. Iedereen houdt van lekker eten en kookboeken staan vol met schitterende foto’s van geweldige gerechten die veel “Ooooh’s en Aaaah’s oproepen. En: “dit ga ik eens koken ” waarop de andere aanwezigen standaard antwoorden: “dan kom ik graag bij je eten”. Natuurlijk laat ik ook graag een mooi gefotografeerde kookboek door mijn vingers gaan. Het zal niet de reden zijn om een boek mee te nemen. Al bladerend door die boeken krijg ik ideeën: dat is een interessante bereiding. Of: dat is een goed idee! En dat is waarom ik kookboeken blijf kopen.
Op zoek naar de geheimen
Hoe meer ik kook, hoe meer ik wil weten. Altijd ben ik op zoek naar een betere manier om iets te bereiden. Hoe krijg ik een sappiger kip uit de oven? Veel recepten eindigen in één die sappig is van buiten en droog van binnen. Welke kruiden en specerijen werken beter? Wat gebeurd er eigenlijk met de kip als hij in de oven zit? Het zijn dit soort geheimen waar ik naar zoek. Niet het zoveelste recept met kip waarmee ik mijn vrienden aan tafel kan verrassen op een zomerse avond. Er zijn nieuwe kookboeken genoeg met recepten. Waar het regelmatig aan ontbreekt is het beloofde resultaat. Een recept hebben is deel één, het kunnen bereiden is een geheel ander deel. Het goed weten hoe dingen werken, dat is wat mij steeds meer interesseert en zo kan ik recepten beter beoordelen en bijsturen. Dat is wat ik zoek in een kookboek en daarom blijf ik ze kopen. En dat zeg ik ook tegen mijzelf als ik weer een nieuw en glimmend exemplaar in handen heb.
Courgette En Communicatie 